Vandaag rijden we richting Nederland. We hebben één tussenstop gepland en wel aan de noordkant van de Bodensee. Maar voordat we op pad gaan, eerst nog het ontbijt dat bij ons halfpension inzit. Ook het ontbijt in het hotel is voortreffelijk. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. We pakken de boel in, checken uit en rijden even later weg. De auto start gelukkig in één keer. We kiezen ervoor om niet de hoofdweg uit Lech te nemen, maar via de 159 te rijden, een scenic route. Weliswaar is deze weg wat smal op sommige plaatsen, maar het is weg met met prachtige uitzichten op de omgeving hier. 's Winters schijnt de weg afgesloten te zijn. Marianne kent hem in ieder geval niet.
 |
| Uitzicht vanuit de auto |
Op een gegeven moment rijdt er een houten auto voor ons. Oké, het is geen houten auto, maar een auto met hout, waar we een tijdje achter blijven hangen. Na een paar kilometer slaat hij af.
Ons plan voor vandaag is om naar de Bodensee te rijden en daar het plaatsje Meersburg te bekijken. Dat zag er online wel aardig uit. Op weg naar Meersburg belanden we in een langzaam rijdende file. Op een gegeven moment zien we de auto voor ons afslaan, maar via een rotonde weer terug rijden, waarna hij via het rijden op de invoegstrook laat invoegt en daarmee een aantal plaatsen wint. De smiecht! De file blijkt veroorzaakt te worden door een auto met pech die door een takelwagen moet worden weggesleept. Zo gauw we de pechauto voorbij zijn, rijdt het weer beter door.
Aan het einde van de ochtend komen we in Meersburg aan. We parkeren de auto op een parkeerterrein (betaald parkeren) en lopen het stadje in.
Eén van bovenstaande afbeeldingen is vermoedelijk het stadswapen. Achter de andere zit een toilet. Haal ze niet door elkaar. Meersburg blijkt een alleraardigst plaatsje te zijn met veel kleurige huizen en doorkijkjes.
Op een pleintje lunchen we en daarna bezoeken we een oud kasteel. Als we kaartjes kopen, kijkt de dame van het loket ons aan en vraagt: "Senior?' Ai, zien we er zo oud uit? Maar inderdaad graag twee kaartjes met seniorkorting.
 |
| De toegangspoort van het kasteel |
Bij de ingang staat een verkleed iemand die de kaartjes niet met een kniptang op zoiets ongeldig maakt maar met een groot mes, waarmee hij dwars door de kaartjes prikt. Ook heeft hij een groot zwaard bij zich.
 |
| De kaartjescontroleur. |
We lopen zo'n driekwartier door het kasteel. Het heeft veel kleine vertrekken en meerdere verdiepingen.
Het kasteel wordt nog bewoond en wel door een sympathieke prins en een prinses. Hier poseren ze links bereidwillig voor een foto met hun kasteelbloem - het beheer van het kasteel kost veel geld, daarom hebben ze geen geld voor een grote bos rozen - en ook laat de prins vol trots zijn wapenuitrusting zien. De bovenste rij is voor speciale gelegenheden, de onderste rij voor door de weeks.
Vanuit een terrasje bij het kasteel heb je een mooi uitzicht over de Bodensee
 |
| Uitzicht op Meersburg vanuit het kasteel |
We nemen afscheid van de prins en de prinses en lopen terug naar onze auto. Voor de rest van de dag hebben we niks meer op het programma staan. Het oorspronkelijke plan was om richting Nederland te rijden en dan te kijken hoever we komen en dan ergens te overnachten in een hotel langs de snelweg. Het rijdt echter allemaal zo vlot door dat we besluiten om in één keer door naar huis te rijden - oké, niet in één keer, wel met twee stoppen voor pauzes tussendoor. Tegen elf uur 's avonds zijn we thuis. We halen onze reiskoffer met de toilettassen uit de auto, evenals de vuilniszak met de natte tent die we buiten uitspreiden. De rest laten we in de auto zitten.
Zo ziet onze kofferbak er de volgende morgen uit. Het had wellicht iets netter ingepakt kunnen worden Om de tent te kunnen laten drogen zetten we hem in onze tuin op.
 |
| Camping Martin & Marianne, nog slechts één plaats beschikbaar! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten