11 juni Meran

We staan redelijk vroeg en iets na half acht halen we bij de receptie de door ons bestelde broodjes op. Marianne kookt ondertussen een eitje, twee zelfs zodat we er elk één hebben. Na de afwas lopen we naar de bushalte in Vilpiano om daar de bus nr 201 te pakken naar Bolzano. Met onze van de camping gekregen toeristenpas kunnen we gratis gebruik maken van het openbaar vervoer. Bovendien hoeven we ons zo ook geen zorgen te maken dat we per ongeluk een milieuzone in Bolzano binnen rijden wat een boete van meer dan 100 euro kan opleveren.

Als de bus met enige vertraging komt, blijkt hij al bijna helemaal vol te zitten. We hebben zo ongeveer de laatste twee vrije plaatsen. Ons doel in Bolzano is het Archeologisch museum van Zuid-Tirol dat bijna geheel gewijd is aan Ötzi, de 5000 jaar oude man wiens resten in 1991 in het ijs zijn gevonden. Oké, hij is geen 5000 jaar - hij is ongeveer 45 jaar oud geworden - maar hij is 5000 jaar geleden in het ijs beland en door het ijs gemummificeerd. 

Na een klein half uur rijden komen we in Bolzano aan. Voordat we naar het museum gaan, drinken we eerst nog op een terras een kopje koffie. Daarna begeven we ons op pad. Bolzano kent een hoop leuke straatjes.

De blauwe brievenbus is voor de internationale post

Daarna bezoeken we het museum. Het bevat heel veel informatie over de man en de vondst. Je kan zijn gemummificeerde lijk zelf ook door een raampje in een gekoeld vertrek zien. Zijn kleren heeft hij niet meer aan. Die zijn wel te bekijken in allerlei vitrines, evenals zijn wapens. Ötzi blijkt vermoord te zijn. Hij had een pijlpunt in zijn schouder die volgens de patholoog fataal moet zijn geweest. Foto's mocht je niet in het museum maken, maar daar heeft Marianne zich niet aangehouden toen ze opeens Ötzi in eigen persoon zag rond lopen.

In een ander zaaltje zagen we een beeld van Ötzi staan zoals hij er mogelijk uitgezien kon hebben.

Na het bezoek aan het museum lopen we nog even door Bolzano rond. We eten wat bij een bakkerij gekochte etenswaren. Terwijl ik daarmee bezig ben zie ik opeens een non gekleed in een wit habijt op een oude fiets aan komen fietsen. Dat vraagt om een foto, maar voordat ik mijn broodje heb neergelegd, mijn mobiel heb gepakt en ontgrendeld is ze al voorbij gefietst. Dus helaas, niet op de beeldplaat vastgelegd. Maar geloof me, in Bolzano fietsen nonnen in volledige bepakking op oude fietsen.

Terug op de camping draaien we een was en neemt Marianne, terwijl ik online het voetbalnieuws uit Nederland probeer te volgen (mijn clubje Go Ahead Eagles (Bekerwinnaar!) krijgt een nieuwe trainer) een duik in het zwembad . Daarna rijden we nog even naar het dorp om wat boodschappen te halen.

De scheerlijnen dienen als waslijnen.

Hier wordt een avocado geprijsd.

Terug van het boodschappen doen, blijken we nieuwe buren te hebben. Er staat een grote tent pal naast die van ons.

Er zit een grote groep jongens in. Meer dan tien. Verderop staat nog een grote tent met allerlei meiden er in. Waarschijnlijk is het een groep scholieren op een kampeertocht met begeleiding van ouderen die in aparte tentjes slapen. Benieuwd of die veel lawaai gaan geven. 

's Avonds eten we in het restaurant op de camping. Ik een pizza Hawaii, Marianne een schnitzel.