9 juni naar Merano - camping Ganthaler

Even na acht uur melden we ons in de ontbijtzaal. Die blijkt al propvol te zitten. We zien nog net één vrij tafeltje maar zonder bestek. Het ontbijt wordt bijgevuld door één jongeman die deze hoeveelheid mensen nauwelijks kan behappen. Om te zorgen dat wij wel wat kunnen happen, schieten wij hem aan met het verzoek om wat bestek en nadat hij dat komt brengen kunnen wij ook genieten van het ontbijt.

Nadat we uitgecheckt hebben, rijden we mooi Davos in, nou ja Davos in. Het stelt niet veel voor, maar er zullen ongetwijfeld ook heel luxe hotels zijn, want je hebt elk jaar hier het World Ecomic Forum. 

We hebben vanochtend op het programma staan om met de kabelbaan naar het Schatzalp-hotel te gaan. Het Schatzalp is bekend van het boek 'De Toverberg' van Thomas Mann. Wij hebben allebei het boek niet gelezen, maar dat weerhoudt ons niet om het hotel te bezoeken, om straks als echte literatuurkenners te kunnen zeggen: "Oh ja, dat hotel uit het boek van Thomas Mann, ken je dat boek?, hebben wij uiteraard ook bezocht tijdens ons verblijf in Davos.

Bekend van het 800 pagina's dikke boek van Thomas Mann, wie kent het niet.

Ons navigatiesysteem voert ons keurig naar de lift, maar we zien nergens de bijbehorende parkeerplaats. We rijden er even rond, maar besluiten vervolgens om het hotel maar te laten zitten. 

Er staan meer activiteiten vandaag op het programma zoals een bezoek aan het Nationale Park van Zwitserland. Ze schijnen er maar eentje te hebben. De weg daarheen voert over de Flüela-pass. Dat is een hoog gelegen pas die soms in mei nog gesloten is omdat er nog sneeuw ligt. De enige sneeuw die we vandaag zien, is de sneeuw op de bergen rondom de weg. Het is een mooie kronkelige weg met mooie uitzichten. 

We zien heel veel motorrijders. Even voor de top zien we een politieagent in actie. Die staat iemand in een zeer snel ogende auto een bon te geven. Ongetwijfeld omdat hij te hard gereden heeft. Haastige spoed is zelden goed. Bovenop op de pass zien we een meertje, wat nog grotendeels bevroren is.

Onze tweede geplande activiteit is een wandeling in het verderop gelegen Zwitsers Nationale Park. We hebben dat in Google Maps in geprogrammeerd. Twintig kilometer voordat we daar aankomen zien we in een dorpje in een flits iets dat wijst naar een informatiecentrum, maar onduidelijk is waar. We rijden daarom door. Dat informatiecentrum is vast verderop langs de kant van de weg. Spoiler alert: niet dus. Als we aankomen op het punt waar Google Maps zegt dat hier het Nationale Park is (parkeerplaats P4) zien we alleen maar een privé tunnel naar Italië, een verlaten douanepost en een merkwaardig toiletgebouwen met de wc-bril hoog omhoog, maar geen informatiecentrum.

Je hoeft geen acrobaat te zijn om van het toilet gebruik te kunnen maken. Je kan de bril omlaag trekken. Als hij daarna weer omhoog gaat, spoelt hij automatisch door.

Bij het gebouwtje begint ook een wandelpad. Wel met de roodwitte strepen, die aangeven dat het een moeilijke wandeling is. We besluiten om er toch maar aan te beginnen. Het is de enige wandeling hier. Het allereerste stuk is nog wel aardig met een omlaag stromend watertje - oké, water stroomt meestal omlaag. 

Maar even verderop loopt het smalle pad langs een 40 meter diepe afgrond en als je daar omlaag valt, dan ben je dood en zoiets kan een vakantie behoorlijk bederven. We keren daarom maar weer om. Ook dit plan komt dus niet tot uitvoering.

In totaal hebben we in dit enige Zwitserse Nationale Park 630 meter gewandeld. Iets minder dan gepland..

Alle door ons in de nationale parken van Zwitserland gelopen routes.

We rijden door over een volgende pas en bovenop die pas pauzeren we bij een restaurant met een mooi uitzicht. Ook hier is het heel druk met motorrijders. Eentje parkeert zelfs zijn motor boven op het dak van het restaurant. Ik bestel een bord patat, Marianne een gemengde salade en zo hebben we samen patat met salade. Het zou natuurlijk makkelijker zijn als dat als één keuze op het menu staat.

Na de lunch rijden we door voor geplande activiteit nummer drie: een kerkje bij Reschen dat in het water van een stuwmeer staat. Als we ter plekke komen, rijden we een overvolle parkeerplaats op. We zien er geen vrij parkeerplekje. Ik stap daarom uit om even snel wat foto's te maken, terwijl Marianne nog een rondje rijdt. 

Ik ken dit soort kerkjes. Ik heb vroeger gestudeerd aan de TH Twente, waar in een vijver een kunstwerk van W.T. Schippers staat: het Torentje van Drienerlo.

Als ik terug komt, heeft Marianne een parkeerplekje gevonden. Je moet officieel twee euro per uur betalen, maar dat laten we maar zitten, want heel bijzonder vinden we het kerkje niet. Marianne maakt ook even snel wat foto's en dan rijden we na een aanwezigheid van twee minuten zonder te betalen weg. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want al snel rijdt er een politieauto achter ons. Na vijf minuten slaat die echter af. Oef, daar kwamen we goed weg. Dit was onze derde geplande activiteit van vandaag die tot niets heeft geleid. Het lijkt het gevallen kabinet Schoof wel.

We rijden verder naar Vispiano in Italië, waar we op de camping Ganthaler vijf nachten zullen staan. We komen door een aantal dorpjes war veel kerkjes staan. De Zwitsers hebben hun tunnels, de Italianen hun dorpjes.

De campingeigenaar, ene Martin - goede naam, blijkt bij het toewijzen van plaatsen aan kampeerders op de grasweide onze reservering vergeten te zijn en onze plaats inclusief elektriciteitsaansluiting al toegewezen te hebben aan enkele dagjeskampeerders. Die willen net beginnen met het opzetten van hun tenten maar met smekende handen haalt Martin - niet ik maar de campingeigenaar - ze over naar een ander plaats op het grasveld te verhuizen. De conversatie met Martin gaat een beetje lastig want hij spreekt net zo slechts Engels als ik Italiaans.

Marianne voor onze tent achteraan. Het is vrij druk met mensen die hier maar één nachtje staan.

Het is best wel warm (28 graden) als we de tent opzetten. We doen dat daarom maar in etappes. Als we daarmee klaar zijn, melden we ons bij de receptie waar we een gratis kaart voor het openbaar vervoer krijgen en voor de kabelbaan. Ook kunnen we er wat broodjes voor morgenochtend bestellen.

Het restaurant op de camping is vandaag dicht. Er zijn in het dorp twee restaurants plus een restaurantje op de camping. Alle drie zijn het pizzeria's - de keuze is dus reuze. Ze hebben onderling afgesproken dat de één op zondag dicht is, de tweede op maandag en de derde op dinsdag, zodat ze alle drie één dagje in de week vrij hebben. Op maandag is de de pizzeria op de camping dicht. We rijden daarom naar het dorpje om een pizza te halen. De supermarkt blijkt namelijk dicht te zijn vandaag zodat we geen spullen voor een zelf te maken maaltijd kunnen kopen. Het is een feestdag,  tweede pinksterdag. Daar hadden we geen seconde bij stil gestaan. Bij een picknicktafel eten we onze pizza's op en drinken een glaasje wijn uit ons cadeau gekregen flesje wijn van gisteren. 

We lopen daarna nog even een rondje over de kleine maar leuke camping. Ze hebben ook een klein zwembad. De rest van de week wordt het 30 graden, dus een zwembad is wel welkom.