21 juni Pozza di Fassa: lopend door het dal

Het is vandaag onze laatste dag hier. Als we wakker worden, zien we dat ze verderop in Vigo di Fassa de vlag hebben gewassen en deze aan de kerktoren hebben gehangen om hem te laten drogen. Was natuurlijk veel te groot voor een droogrek.

We ontbijten, pakken de rugzakken in en gaan lopen. Vandaag blijven we in het dal. We lopen langs het riviertje dat vlak langs de camping loopt naar wat dorpjes verderop. In eerste instantie had ik bedacht om onderweg ook een extra wandeling te doen, maar toen Marianne mij liet zien, dat je bij de door mij uitgezochte wandeling een totaal hoogteverschil moest overwinnen van 500 meter - dat is vijf Domtorens hoog - besloot ik maar wijselijk om van die wandeling af te zien. Gewoon langs het riviertje dus naar wat dorpjes verderop en weer terug. Niet dat het pad helemaal vlak is. 

13%!

Gelukkig zijn er niet veel steile stukken en valt het lopen wel mee. Het is een gecombineerd wandel- en fietspad. Het is er niet echt druk.

Uiteraard groeien er her en der ook de nodige bloempjes die op de foto moeten worden gezet. "Maak jij de foto's maar, neem je tijd, dan rust ik wel uit", zeg ik tegen Marianne.

Even verderop zien we een mannetje druk in de weer met het plaatsen van een soort afscheiding in de berm. Het is bedoeld voor schapen en enkele geiten die even verderop al op een helling grazen.

Tegen een uur of elf komen we in Soraga. Tijd voor een koffiestop. Bij de rand van het dorp zie ik dit merkwaardige bord. Geen idee wat ik er van moet denken. 

Liep het aantal liquidaties door de maffia hier de spuigaten uit en heeft de overheid zones aangewezen waar het niet meer mag?

We lopen even een stukje door Soraga heen. Het is niet een dorpje waar de rijkdom vanaf straalt.

We vervolgen onze weg naar Moena. Het is ondertussen een stuk warmer geworden en ook gaat het hier wat meer op neer.

Dat mannetje heeft iets bekends.

Tegen een uur of één bereiken we Moena, waar we op het eerste beste terrasje neer strijken voor de lunch. Het duurt even voordat onze bestelling wordt opgenomen - een salade en een risotto - maar vergeleken met de tijd dat het duurt voordat we het eten krijgen stelt dit niets voor. Als we na veertig minuten wachten, vragen waar het eten blijft staat het binnen één minuut op tafel. Misschien hadden we het wat eerder moeten vragen.

Het is in sommige straten best wel steil in Moena. Tien meter verder liep de ketting van de fiets van de voorste dame er af. Wachtende op ons eten hadden we alle tijd om het allemaal te bekijken.

Na de lunch lopen we verder Moena in. Om de hoek blijken veel meer terrasjes en winkels te zijn.

Het plan is om vanuit Moena weer terug te lopen naar Pozza di Fassa. Eerst maar eens weer terug naar Soraga. Er loopt blijkbaar een hoog gelegen pad door een bos naar Soraga. We zien namelijk bordjes die daar heen wijzen. We lopen daarom in de hitte omhoog. Na een tijdje lopen zien we echter geen bordjes meer naar Soraga en de weg blijkt maar verder omhoog klimmen. Hebben we iets gemist? We kijken op Google Maps en zien dat als we hier afslaan (en weer omlaag lopen; voor niks omhoog gelopen dus!) in Soraga komen. We volgen deze route. 

Achteraf bekeken hadden we nog een stuk hoger moeten lopen om bij het pad naar Soraga te komen. Dat had ik kunnen zien op mijn Strava-app, maar daar vergat ik op te kijken. Lessons to be learned: kijk op de Strava-app voor voetpaden.

We hadden door moeten lopen tot Someda om vanuit daaruit het pad omhoog (althans op het kaartje) naar Soraga te lopen.

Overdekte brug over de rivier

Uitzicht vanaf de brug

Enfin, het is wat het is. We lopen de lage route tot aan Soraga om daar weer uit te komen op onze route van vanochtend. De schapen staan nu even verderop op de plek waar de man 's morgens een afzetting aan het maken was. Het zijn er verschrikkelijk veel.

Als we vlakbij de camping zijn, zien we in de verte onze tent staan.

Op het terrein naast de camping is een mannetje aan het werk. Komt daar een schutting? 

's Avonds lopen we naar het dorp om er ergens uit eten te gaan. We zoeken op internet naar restaurants met goede recensies. Dat hebben op deze zaterdag blijkbaar meer mensen gedaan. In het eerste restaurant waar we informeren is er een wachtlijst van twee uur, het tweede restaurant waar we heen lopen blijkt dicht te zijn en het derde restaurant heeft alleen plek voor mensen met een reservering. Die hebben we niet. Daarom lopen we maar naar een wat minder ogende pizzeria, waar ze alleen pizza's serveren. Onderweg zien we een grote groep mensen op straat lopen. Het is een kerkelijke processie.

Als we weer terug zijn op de camping, begint het te regenen. Daar zitten we niet echt op te wachten. Dat betekent morgen een natte tent om in te pakken. Na een tijdje houdt de regen op, maar dat is geen goed nieuws, want de regen wordt vervangen door hagel.

Onze auto in de hagel.

Als het op een gegeven moment ook nog eens gaat onweren, gaan we maar even in auto zitten tot het onweer over is. Dat duurt gelukkig niet lang. We gaan de tent weer in. Die ziet er flink nat uit. Dat wordt morgen wat met inpakken.

20 juni Pozza di Fassa: weer de bergen in

Ook vandaag halen we met onze activiteiten een hoog niveau. Deze keer met een gondellift naar de bergen aan de andere kant van het dal. Om een uur of tien staan we boven.

Het lijkt er op dat deze foto gedeeltelijk door midden is gescheurd maar die zwarte lijn is de kabel waar de gondel aan hangt.

Boven gekomen maken we wat foto's van de omgeving en lopen dan via een steil pad omhoog. De stokken, deze keer wel meegenomen, zijn hier wel nodig.

Bij een pad onderweg met allerlei informatie over het waterbeheer zien we wat dorpelingen en één vreemdeling. Zoek de vreemdeling!.

Daarna lopen we naar de Baita Cuz-hut. Je kan in deze hut ook overnachten (inclusief halfpension; 200 euro per nacht). We hebben het overwogen om te doen, maar gezien de toestand van de hut er toch maar van af gezien. 

Oké, dit is niet de hut.

Dit is hem wel.

We pauzeren er even op het terras met een frisdrankje om weer op adem te komen van al dat omhoog lopen.

Dan lopen we verder omhoog. Hoger en hoger.

Mannetje staat hinderlijk in beeld.

Ook hier groeien de nodige bloempjes die bezoek krijgen van de bijtjes

 

Even uitrusten.

Bij de volgende hut gaan we lunchen. Terwijl we op het eten wachten, kijken we naar de mogelijke wandelingen. 

We hebben een rondje in gedachten via drie wandelpaden, maar als we de wandeltijden van die drie wandelingen optellen, dan  komen we op een totale wandeltijd van drie uur en kwartier. Probleem is wel dat de laatste lift omlaag om vier uur vertrekt en dat is ongeveer over drie uur. Dat gaan we dus niet halen. We besluiten daarom om alleen de eerste wandeling te lopen en dan om te keren en weer terug te lopen.

Die wandeling blijkt echter wat anders te lopen dan we hadden gedacht. Dat die omhoog ging wisten we wel.

Maar niet dat die via een heel smal pad naar de top van een behoorlijke hoge heuvel gaat.

Bovenop de heuvel eindigt het smalle pad. 

Dat vinden we wat te veel van het goede - eigenlijk te weinig van het goede - en we besluiten daarom om om te keren. (Drie keer het woordje 'om' achter elkaar!)

We keren om en lopen weer omlaag. 

Via een stoeltjeslift (7 euro per persoon) gaan we omlaag naar de plek waar de gondellift aankomt en vertrekt

Vanuit de stoeltjeslift

We lopen er even rond. Ze hebben er allerlei speelattributen voor kleine kinderen en voor grote kinderen zoals ik. Zo staat er ook een grote heks. 

Dat verklaart al die grote heksenbezems elders. Ik let even niet op, kom te dicht bij en wordt door de heks gegrepen en beland in de pot. Ai.

Gelukkig weet ik te ontsnappen. Met dezelfde kabelbaan waarmee we omhoog kwamen, maar dan omlaag, komen we even later weer terug in het dorp en zit ons tweede dagje bergwandelen hier er op.

We lopen terug naar de camping en nemen er een douche. Links de dames, rechts de mannen. De bordjes laten ook zien wie in Italië de kinderen verzorgen.

Wat we morgen gaan doen, weten we nog niet. Wellicht met de auto naar een dorp verderop en daar met een lift omhoog of een wandeling in het dal hier. 's Nachts regent het even. Hopelijk droogt de tent morgen op.